Best 79+ Famous Saraiki Ghazal, Shayari

Saraiki poetry is a regional language that is spoken in a specific region of Pakistan. It is the language of South Punjab Province. It is a very sweet language that has a bright literary history. We find this language in different aspects, like poems, ghazals, kafis, geet, etc. The lyrical beauty, profound emotional impact, and cultural relevance make this language very famous among the people. Click Here Latest Saraiki Poetry
Many popular Saraiki poets get this fame due to their work in Saraiki poetry for love. They wrote on various themes like love, nature, spirituality, and justice for humanity in their poems. They took all their inspiration from the Saraiki customs, traditions, and culture. The singer sang different Saraiki songs that gained popularity globally. People like the lyrics and verses of this Saraiki Shayari to enhance their emotions and feelings.

2 Line Saraiki Poetry

ساڈے اجڑے دل دا حال نہ پوچھ
متاں پہلا مجرم توں ہوویں

تیڈے پچھے رولتی میں ذندگی توں میکو وی چھڈ کے ٹر پیا ہیں
ایڈی گل تہ یار کوئی نائی ہوئی ایوے رُس کے تو وی ٹر پیا ہے

کوئی اینج دا جادو کر ڈھولا
میں یاد کراں تو کول ہوویں

ہن بس کر روسے آہ ونج سجناں تیڈی یاد اچ ساری مکدی پئی ہے
میں سُنڑیاں ہے زندگی ول نہیں لبھنی تائییوں تیری یاد اچ سڑدی پہیئ ہے

کاغذ تے لکھ کے لفظ وفا
نَت گھول کے پی متاں اثر تِھیوے
تیڈے بعد وفا اِنج گل نل لائی شاکر ہر کوئی آیا پر میں نیو نبھائی

تیکو فکر ہے یار پڑھائیاں دی
ساکوں چھوڑ کے کھڑا جج بنڑسیں

بس کر ہن کتاباں دی آویکھ تیڈی یاد اچ مردے پیۓ ہاں
جے ہن وی ساکوں توں نہ لبھیا تے یار اسی جند تو جان چُھڑیندے پیۓ ہاں

میڈے دل وجچ سجن توں جھاتی پا
ہک توں لبھسیں بئیاں مونھ تیڈی

تیڈے بعد تہ ساڈہ کوئی نہیں شاکر
ہن ہک تو ہی ساڈی جندجان ہے

کوئی باغاں وچ مور ہوندا تیڈے پچھے
کیوں رلدے جے تیرے جیا کوئی ہور ھوندا

میکو مار کے شاکر خوش نہ تھی
کھٹ آپ قبر میڈا کوئی کائنی
میکو اجاڑ کے تو تہ تھی پیاخوش تھوڑا حوصلہ رکھ صلہ رب ڈیسی

جتھاں شاکر مُک کائنات ونجے
وت سامنے ڈیکھیں مے ہوساں
تو گُھم آہ کُل جہان سجناں میڈے ورگا پیار تیکو نہیں لبھنا

ہر حال اچ شاکر تیڈے ہاں
بھانویں گل چالا یا رول ودا
ہن اسان تھی پئے تیرے جند جان تو، بھاویں مار رُلا یا گَل نل لا

ہر وار اے شاکر ممکن نہیں
توں جھڑکیں تے میں ول آنوا
ہن میڈی واپسی دی تیکو آس ہی راسی، میں واپس ول کے نہیں آونڑاں،
توں ودا پچھتاسے کلاں اپنے نال، میں جند تو جان چھڑا جاناں

نہ شاکر موت دی دھمکی ڈے
اساں آپ غستان دے واقف ہائیں
تیڈی یاد اچ مردے ہاں روز سجناں ہک وار ہی مرگۓ تا جِند چھٹ سی

Saraiki Love Poetry

 ہک پل نئی نبھدی تیں باجوں!”
“میں قسم جو چاواں من ویسیں؟

ساڈی مٹھڑی بولی کھنڈ وانگوں ساڈی خاص زبان سرائیکی اے”
ساکوں عشق ہے نال سرائیکی دے ساڈی بیشک شان سرائیکی اے
ساڈی روہی یار سرائیکی اے ساڈا تھل دامان سرائیکی اے
“اساں اسجد لوک سرائیکی ہیں ساڈی بس پہچان سرائیکی اے

وت شاکر کھیڈ مقدراں دی”
“فی الحال جُدا تھئی گئے آں

جینوں شاکر عزتاں رب دیوے”
“کوئی بشر۔۔۔۔ گھٹا نہیں سکدا

متاں سمجھی۔۔۔۔ غربت آگئی اے”
“تیڈی آکڑ ڈیکھ کے تھک پئے آں

اساں نفرت کرن دے عادی نہی”
ساڈے خون اچ صرف وفا اے
ساڈی عزت۔۔۔۔ زمانہ کردا اے
“ساڈے رب دی خاص عطا اے

کوئی چٹی چھل کانے دی”
“ہک تو مل ڈھولا، نئیں لوڈ زمانے دی

توں کر نہ کر ساڈے نال وفا، ساڈی تیڈے نال وفا راہسی”
“خوش وسدا رہ وچ غیراں دے، ساڈی ہر دم ڈھول دُعا راہسی

تُساں پیوکوں پاپا آہدے او”
“اساں چاہ اِچ بوڑ کے کھاندے ہیں

“تیرے نا دا پہلا حرف آوے
“میکوں سال دے صدمے بھُل ویندے

جڈاں جھڑ آسمان تے گج پووے  
وت یار مناونڑ دل  آھد

نجومی نہ ڈراوے دے اساکوں بدنصیبی دے
جڈاں ہتہاں تے چھالے تھئے لکیراں خود بدل ویسن

جڈاں جانی ھرکوئی چھوڑ ونجی.
شرماویں نہ میڈو ول آویں

تیڈے سِر دی شاکر میں چھاں ہاں 
جڈاں ڈھل ویساں تیکوں یاد آسا

ﮐﺎﻏﺬ ﺗﮯ  لکھ کے ﻟﻔﻆ ”ﻭﻓﺎ“
ﻧِﺖ ﮔﮭﻮﻝ ﮐﮯ ﭘﯽ، ﻣﺘﺎﮞ ﺍﺛﺮ ﺗﮭﯿﻮﯼ..

اساں اجڑے ہاں تاں وس پوسوں
رکھیں وسنڑ دی جاہ متاں توں اجڑیں

معصوم شاکر اداس کیوں ایں 
یار  یاراں کوں بھلدے راھندن.

Saraiki Sad Poetry

کہ جناب! ہاسے نازک خوشبو پھلا دی، لگی نظر ہوا تھی گۓ ہا
ں، انجے لوکاں چابھڑکایا اے، ڈوہیں یار خفا تھی گۓ ہاں،
نہیں دل آہدا ہنڑ ملنڑ کیتے، منہ زور ولا تھی گۓ ہاں،
وت شاکر کھیڈ مقدراں دی، فی الحال جدا تھی گۓ ہاں

تو سد کے ڈیکھ میں بھجدی آساں
جے جُتی پاواں تے کافر آکھیں
کہ تیڈے پچھے جند جان رول دیسا ہک واری سد کے ویکھ تہ سئی
توں اویں یار پیار پیار کرناۓ میں تیڈے پیار اچ زندگی رول دیسا

ساہ اوہے یار مکا دیندن
جہیڑے ساہ توں ڈھیر قریب ہوندن
فیر اوئے یار وفاواں نہیں کردے جنہاں یاراں تے جند مر ویندی
اے ہک واری جے معلوم تھی ونجے تہ فیر زندگی اوکھی نبھدی اے

کتھاؤوں کجھ نیندر مل پووے
تیڈا ہک خواب ڈیکھاں ہاں
میڈی نیند تہ سجناں اڈی پئی ہے
نہتا تیڈے خواب میں ڈیکھاں تسلی نل ہاں

ڈر لگداۓ شاکر بارشاں توں
اساں عارضی نقش دیواراں  دے
اِس زندگی دی کشمکش اچ اے دل ڈبیا پیا اے سجناں
ہن تا صرف تمنا موت دی باقی ہے

کہ جناب! ارمان ہے ساکوں اس گل دا ساڈا  یار ہوندا اسان کیوں رلدے
چلو نبھدی جو پیئ ہے کلیا دی رب کرم کرے اے وی نبھ ویسی

کوئی تونسہ دا تیل هووے
رب سائیں یارڈیوے جیندی پتلی چیل هووے

بندے  “شاکر” قسماں بھل ویندن،،
ساکوں یار بھلاۓ  تاں کیا تھی گۓ

تیڈے نخرے چا چا تھک گئے ہیں
تیڈے عاشق ہیں ،، پلے دار تاں نئیں

بس شاکر ظلم دی حد مک گئی
میکو ڈیہدا ہا وت کھلدا ہا

یار اساں تاں سادہ لوگ ہئیں بس
توں جگ وساں تیکو جگ مبارک
میکو لوڑ نہیں کسے رنگ جگ دی میں سادگی اچ ہی سہنڑاں ہاں
توں جاکے وس خوش رنگیاں نال خوش رنگیاں دے وی بخت ہوندن

Saraiki Poetry Text

 جڈوں رات کُو ہر کوئی سم ویندے 
میں درد لکھینداں کاغذ تے

 میڈے سفراں دی تفصیل نا پچھ 
کدی اُٹھدا ہاں کدی ڈھے پونداں

 آ زندگی تیکوں راہ لاواں
ھُنڑ سنجڑ پُرانڑے نئیں ولدے

 تیڈے فارغ وقت دے شُغل جو ہاں
جیویں دل آکھی اوویں رول ودا

 اساں مست دیوانے عشق دے
ساڈے لوں لوں عشق دا روگ
سانوں کافر  آ کھدے ملاں
اساں جگ دے وکھرے لوگ
اساں ماہی ماہی کوکدے
ساڈا ورد ناں  کوئی ہور
ساڈا وجد عبادت یار دی
ساڈے گل وچ عشق دا جوگ  

 تیں اُجڑا  ڈِٹھا  اے  شاکر  کُوں
توں کیا جانڑیں اساں کیا ہاسے

 ہجر میکو کھا گئے تاں مسئلہ کینی 
ہر شئے  اپنڑاں  نصیب  کھاندی اے۔۔۔

 میڈیاں دھاہیں تاں نئیں سُنڑیاں ویندیاں 
میڈیاں  دھاڑاں  تاں  سُنڑ  گھنے  ہا  ہنڑ
حولیں حولیں میں  کِردا ویندا ہاں
اوکوں  آکھو  ہا  چُنڑ  گھنے  ہا ہنڑ

 میڈی غربت شاکر جرم تا نئ
بندے یار غریب وی ھوندن پئے.

 زندگی احترام کر ساڈا
تیکوں چھوڑن تے دیر نئیں لگڑیں

 کوئی دلاسہ تاں یار ڈیویں ھا چاء
کونڑ عمراں دا ساتھ منگدا ھائی

 تیڈی آمین شامل ہئی ساکوں لگدے پلوتے وچ
ایویں لوکیں دے آکھے تے اساں مردے تاں نہ ہاسے

 تُوں اِیویں کر مِیکوں محبت کر
میکوں دشمنڑ دی لوڑ پے گئ ہے

 او وی آدے ملڑن دا سوچوں ہا
میں وی آکھیے جو ہا سوچیساں میں♥️

 میکوں شاکر تروڑ نصیب ڈتے …
نئی تاں یار دی بانہہ دی ونگ ھامی

کہ جناب! ارمان ہے ساکوں اس گل دا ساڈا  یار ہوندا اسان کیوں رلدے
چلو نبھدی جو پیئ ہے کلیا دی رب کرم کرے اے وی نبھ ویسی